ภาษาถิ่น หมายถึง ภาษาที่ใช้อยู่ในท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งของประเทศ ในประเทศไทยมีภาษาถิ่นอีสาน ภาษาถิ่นใต้ และภาษาถิ่นเหนือที่เรียกกันว่า ภาษาล้านนา ภาษาถิ่นเป็นภาษาเดียวกันกับภาษาไทย แต่มีลักษณะบางอย่างแตกต่างผิดเพี้ยนไปจากภาษากลาง และความแตกต่างนั้นมักเป็นระบบ เช่น คำที่ภาษากรุงเทพฯ ใช้ ร ภาษาเหนือจะเป็น ฮ เช่น คำว่า รัก เป็น ฮัก คำว่า เรือน เป็น เฮือน คำว่า ร้อง เป็น ฮ้อง เป็นต้น

คำสวัสดี/ทักทาย
 ภาคเหนือ สวัสดีเจ้า
 ภาคกลาง สวัสดี
 ภาคอีสาน ไปไส
 ภาคใต้ พรือ
 ภาษาอังกฤษ How are you ?
   
การขยับตัว
 ภาคเหนือ ขด - การขยับตัวไปด้านใดด้านหนึ่ง
 ภาคกลาง เหยิบ - การขยับตัวออกไปด้านใดด้านหนึ่ง (สุโขทัย)
 ภาคอีสาน ตู้ด - การขยับออกไปด้านหลังโดยไม่ยกก้น
 ภาคใต้ ถด - การยกก้นขยับตัวไปด้านหน้า
  แถด - การยกก้นขยับตัวไปด้านหลัง
   
ยอดเยี่ยม, ดีมาก
 ภาคเหนือ ดีประล่ำประเหลือ
 ภาคกลาง ว้าย ดีจริงๆ ไอ้น้อง พ่อคุณเอ๋ย ดีแท้ๆ (สุโขทัย)
 ภาคอีสาน ปัดโธ่ ! ช่างแม่นเหลือใจกูแท้หนอ บ่เคยเห็นเลยพี่น้องเอ๊ย ช่างแม่นอ่อนช้อยหลายเด๊
 ภาคใต้ แม่เอ๊ย แม่และ ฉาดได้แรงอกกูเกินนิ
 ภาษาอังกฤษ That is great. 
   
อร่อย, อร่อยมาก
 ภาคเหนือ ลำแต้ แต้
 ภาคกลาง แม่เจ้าโว้ย อร่อยแท้ๆ เนอะ
 ภาคอีสาน แซ่บอีหลี
 ภาคใต้ ฉาดเข้าลึกถึงหัวใจ ไข่เฮ้ย มึงลองแล
 ภาษาอังกฤษ Delicious
   
ฟักทอง
 ภาคเหนือ บะน้ำแก้ว, ฟักแก้ว
 ภาคกลาง ฟักทอง
 ภาคอีสาน บักอึ๊
 ภาคใต้ น้ำเต้า
 ภาษาอังกฤษ Pumpkin
   
ของเหลวที่ทะลักเล็ดลอดออกมา 
 ภาคเหนือ แฟบ
 ภาคกลาง ปลิ้น
 ภาคอีสาน ซอด
 ภาคใต้ แพร็ด
 ภาษาอังกฤษ Squirt
   
มะละกอ
 ภาคเหนือ บะกล้วยแต้ด
 ภาคกลาง มะละกอ
 ภาคอีสาน บักหุ่ง 
 ภาคใต้ ลอกอ
 ภาษาอังกฤษ Papaya
   
เมล็ดมะละกอ
 ภาคเหนือ แก่นบะกล้วยแต้ด
 ภาคกลาง เมล็ดมะละกอ
 ภาคอีสาน ในบักหุ่ง
 ภาคใต้ เล็ดลอกอ
   
สับปะรด
 ภาคเหนือ บะขะนัด
 ภาคกลาง สับปะรด
 ภาคอีสาน บักนัด
 ภาคใต้ ยานัด, มะลิ (ภาษาท้องถิ่น สงขลา)
 ภาษาอังกฤษ Pineapple
   
ฝรั่ง
 ภาคเหนือ บะแกว (ภาษาท้องถิ่น แพร่), บะหมั่น (ภาษาท้องถิ่น ลำปาง),บะกล้วยก๋า (ภาษาท้องถิ่น เชียงใหม่)
 ภาคกลาง ฝรั่ง
 ภาคอีสาน บักสีดา
 ภาคใต้ ชมพู่
 ภาษาอังกฤษ Guava
   
น้อยหน่า
 ภาคเหนือ บะแน, บะนอแน
 ภาคกลาง น้อยหน่า
 ภาคอีสาน บักเขียบ
 ภาคใต้ น้อยหน่า
 ภาษาอังกฤษ Custard apple, Sugar apple
   
เม็ดมะม่วงหิมพานต์
 ภาคเหนือ เม็ดบะม่วงหิมพานต์
 ภาคกลาง เม็ดมะม่วงหิมพานต์
 ภาคอีสาน เม็ดบักม่วง
 ภาคใต้ ยาร่วง, เล็ดล่อ, หัวครก (ภาษาท้องถิ่น นครศรีธรรมราช)
 กาหยู (ภาษาท้องถิ่น ระนอง), กาหยี (ภาษาท้องถิ่น ภูเก็ต)
 ภาษาอังกฤษ Cashew
   
รองเท้า
 ภาคเหนือ เกิบ, แคปฟองนวล (รองเท้าฟองน้ำ ภาษาท้องถิ่น น่าน)
 ภาคกลาง อีัแตะ
 ภาคอีสาน เกิบ
 ภาคใต้ เกือก
 ภาษาอังกฤษ Sandals

ที่มา