ในช่วงเดือนสองเดือนที่ผ่านมามีหลายคนที่ต้องเจอศึกหนักกับสภาวะน้ำท่วม..............

ซึ่งถือว่าเป็นครั้งประวัติศาสตร์เลยล่ะที่ท่วมถึงกรุงเทพฯ!!!!!!!!!

ส่วนบ้านของฉันอยู่ในเขตบางคอแหลมซึ่งเป็นกรุงเทพฯชั้นในเป็นพื้นที่ที่ไม่ประสบภัยน้ำท่วมเลยก็เลยไม่น่าเป็นห่วง

แต่ด้วยความที่ว่าพ่อแม่ชอบดูรายการข่าวเกาะติดสถานการณ์อยู่ตลอด ก็เลยเกิดความความตื่นตัวเป็นอันมากๆๆๆ

และเนื่องจากมีอยู่วันนึงที่ฝนตกหนักมากๆเพียงไม่กี่นาทีน้ำเกือบท่วมเข้าบ้าน!!!!

ที่บ้านของฉันเลยฮึด!!! ขึ้นมาเตรียมตัวและป้องกัน~~~

โดยเริ่มแรกจากปัญหาความเดิมที่แล้วที่น้ำเกือบท่วมเข้าบ้าน!!!!

บ้านของฉันเลยทำที่กั้นตรงหน้าประตูหากน้ำมาจะได้ไม่ทะลักเข้าบ้าน

 ที่มาภาพ: อรอนงค์ เลิศสมผล

จากภาพที่เห็นฝีมือการยารอยตะเข็บนั้นเป็นของพี่และฉันเองแต่เป็นช่วงที่ยังทำไม่เสร็จ

และในภาพอาจเห็นแค่แผ่นไม้เชอร์ล่า 2 ชั้นเท่านั้นแต่เรายังมีไม้อีก2แผ่นเอาไว้สวมเพิ่มเมื่อยามฉุกเฉิน

หากทำแบบตายตัวเลยมีหวังก้าวออกจากบ้านลำบากแถมอาจหกล้มหัวทิ่มได้เลยก็ได้

ซึ่งบ้านของฉันทำไว้ทั้งหน้าบ้านและหลังบ้านเลยทีเดียว 

ที่มาภาพ: อรอนงค์ เลิศสมผล

และหลังจากนั้นก็มีข่าวน้ำท่วมตามมาอีกมากมายทำให้บ้านฉันตื่นตัว + ตื่นตูมเพิ่มอีก

ด้วยความที่ว่าหากน้ำท่วมเข้ามาในเครื่องใช้ไฟฟ้าและของที่จำเป็นอาจเสียหายได้

จึงขนย้ายสิ่งต่างๆขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านและยกตู้ โต๊ะ ฯลฯ มันหนักเอามากๆเลยได้แค่ยกไว้บนเก้าอี้และโซฟา

การที่ย้ายของขึ้นข้างบนเนี่ยแหละที่ทำให้ฉันต้องขนคอมพิวเตอร์ขึ้นไปข้างบนบ้าน

ทำให้ไม่ได้เล่นคอมพิวเตอร์มานานถึงเดือนกว่าๆ

และด้วยความที่ว่าข้างบนสายinternetมันขึ้นไปไม่ถึงเลยไม่รู้ข่าวสารทางโลกออนไลน์เลยT^T

ดูได้แค่โทรทัศน์เท่านั้นวันๆเลยได้แต่กดรีโมทเปลี่ยนช่องไปมาและนั่งอยู่บ้านหาอย่างอื่นทำแทนซะ

โดยกิจกรรมที่ทำนั้นคือการห่อตู้เย็นและเครื่องซักผ้าด้วยพลาสติกขนาดใหญ่และผ้าใบผืนเบ้อเริ่ม

เล่นเอาปวดเมื่อยกันไปทั้งตัว แทบจะเป็นลมเพราะมันหนักมากๆ 

ที่มาภาพ: อรอนงค์ เลิศสมผล

นอกจากนี้เรายังเตรียมกระสอบทราย 2 ถุงเอาไว้อุดท่ออีกด้วย

เพราะน้ำที่ท่วมครั้งนี้ไม่ใช่น้ำฝนแต่เป็นน้ำท่วมขังมันมักจะมาตามท่อจ้าๆๆ

 ที่มาภาพ: อรอนงค์ เลิศสมผล

และข่าวที่่ว่าอาหารแห้งต่างๆตามซุปเปอร์มาร์เก็ตต่างๆนั้นหมดเกลี้ยงชั้นนั้น

ทำให้เราต้องรีบตามหามาเพื่อตุนกันให้ควักเลยทีเดียว...

แถมน้ำประปาที่ทุกทีใสสะอาดกลับกลายเป็นส่งกลิ่นเหม็นคลอรีนและเศษผงสกปรก

ทำให้ที่บ้านใช้เครื่องกรองน้ำไม่ได้เราจึงต้องออกไปหาซื้อมาเอาไว้ประจำที่บ้าน

 ที่มาภาพ: อรอนงค์ เลิศสมผล

แม้แต่น้ำเปล่าก็ยังจำเป็นต้องซื้อของที่นำเข้ามาจากเพื่อนบ้านซึ่งห้างสรรพสินค้า โลตัส บิ๊กซี คาร์ฟู แมกซ์โคร ฯลฯ

ได้สั่งซื้อแล้วนำมาขายจำหน่ายแทนน้ำยี่ห่อต่างๆที่เคยขายที่ตอนนั้นแหล่งผลิตน้ำท่วมหรือการขนส่งไม่สะดวก

ในภาวะสถานการณ์เช่นนี้ก็ทำให้ทุกๆคนรู้ว่า

"เงิน...ไม่สามารถซื้อได้ทุกอย่าง"

ที่มาภาพ: http://www.innnews.co.th/biz/313893[0].jpg

ในระหว่างที่เฝ้าระวังอยู่นั้นในโทรทัศน์และข่าวสารต่างๆเกี่ยวกับการรับจิตอาสาก็มีมากมาย

ในช่วงแบบนี้ฉันได้ไปเป็นจิตอาสารับบริจาคเงินสมทบทุนช่วยเหลือผู้ประสบภัยกับโรงแรมดุสิตธานี

และได้ไปร่วมช่วยแพ็คของกับทางจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยและขนกระสอบทรายที่คณะมนุษยศาสตร์

แล้วกิจกรรมจิตอาสาอีกอย่างหนึ่งที่ทำแล้วรู้สึกสนุกก็คือการที่ได้ร่วมปั้นEM Ballและทำน้ำEM

ซึ่งเป็นกิจกรรมของโรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัยได้จัดทำขึ้น 

โดยเริ่มแรกต้องทำการผสมน้ำEM ดิน รำละเอียด และรำหยาบให้กันตามอัตราส่วนที่กำหนดไว้(จำสัดส่วนไม่ได้แล้ว:-))

เมื่อผสมและคลุกเคล้าเรียบร้อยจึงเริ่มปั้นกัน

โดยปั้นให้เป็นทรงกลมเหมือนลูกเทนนิสไม่ใหญ่ไม่เล็กจนเกินไป

อย่าลิม!!!อัดให้ทรงกลมนั้นแน่นๆเวลาขว้างจะได้ไม่แตกเสียก่อนใช้ 

ที่มาภาพ:  https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc7/310298_257405204312103_100001278761406_829825_166623066_n.jpg 

เมื่อปั้นเสร็จแล้วก็ต้องนำไปตากให้แห้งและจนกว่าราจะขึ้น

ในการตากEM Ballนั้นก็ห้ามให้โดนแสงแดดเป็นอันขาด

มิฉะนั้นจุลินทรีย์ที่อยู่ในนั้นอาจตายได้

ที่มาภาพ:  https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc7/391257_257392147646742_100001278761406_829730_1496615867_n.jpg

บางทีอาจเหน็ดเหนื่อยบ้างแต่ฉันก็มีความสุขที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในการช่วยเหลือผู้ประสบภัย

ในช่วงเวลาที่ขณะทำจิตอาสาอยู่นั้นก็ได้เห็นผู้คนมากมายที่มีน้ำใจมาช่วยเหลือด้านต่างๆ

ไม่ว่าจะเป็นการช่วยเหลือเล็กๆน้อยๆหรือมากก็ตามแต่แสดงให้เห็นถึงความมีน้ำใจของคนไทย

ไม่ว่าจะสถานการณ์จะย่ำแย่ทุกข์มากเพียงใด แต่คนไทยก็ไม่เคยทิ้งกันมีแต่จะให้กำลังใจซึ่งกันและกัน

ช่วงเวลานี้ถึงจะย่ำแย่และมืดมนแต่สักวันทุกคนก็จะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ขอเป็นกำลังใจให้แก่ผู้ประสบภัยทุกคนค่ะ 

เมื่อบ้านของฉันไม่ท่วมแล้วแน่ๆ ข้าวของทั้งหมดที่ซื้อมาตุนนั้นก็ได้นำไปบริจาคเรียบร้อยแล้ว

ของที่ย้ายขึ้นไปและที่ป้องกันเอาไว้ก็ต้องนำมาจัดในที่เดิม~~~ 

สิ่งที่ได้จากเหตุการณ์นี้ก็สอนให้ฉันรู้ว่า

"จงตื่นตัวมีสติอยู่เสมอ อย่าตื่นตูมเพราะมันเหนื่อยมาก!!!!"