4.  การแสดงพื้นเมือง  เป็นศิลปะแห่งการร่ายรำที่มีทั้งรำ  ระบำ  หรือการละเล่นที่เป็นเอกลักษณ์ของกลุ่มชนตามวัฒนธรรมในแต่ละภูมิภาค  ซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นภูมิภาคได้  4  ภูมิภาค  ดังนี้

             4.1  การแสดงพื้นเมืองภาคเหนือ   เป็นศิลปะการรำ  และการละเล่น  หรือที่นิยมเรียกกันทั่วไปว่า  “ ฟ้อน “  การฟ้อนเป็นวัฒนธรรมของชาวล้านนา  และกลุ่มชนเผ่าต่างๆ  เช่น  ชาวไต  ชาวลื้อ  ชาวยอง  ชาวเขิน  เป็นต้น  ลักษณะของการฟ้อน  แบ่งเป็น 2 แบบ  คือ  แบบดั้งเดิม  และแบบที่ปรับปรุงขึ้นใหม่  แต่ยังคงมีการรักษาเอกลักษณ์ทางการแสดงไว้คือ  มีลีลาท่ารำที่แช่มช้า  อ่อนช้อย  มีการแต่งกายตามวัฒนธรรมท้องถิ่นที่สวยงามประกอบกับการบรรเลงและขับร้องด้วยวงดนตรีพื้นบ้าน  เช่น  วงสะล้อ  ซอ  ซึง  วงปูเจ่  วงกลองแอว  เป็นต้น  โอกาสที่แสดงมักเล่นกันในงานประเพณี  หรือต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง  ได้แก่  ฟ้อนเล็บ  ฟ้อนเทียน  ฟ้อนครัวทาน  ฟ้อนสาวไหม  และฟ้อนเจิง