อยู่ตำบลในเวียง อำเภอเมือง บนฝั่งซ้ายของแม่น้ำยม อยู่ใกล้กับวัดหลวง เป็นวัดเก่าแก่ของเมืองแพร่ เป็นวัดเดียวที่ยังคงรูปแบบสถาปัตยกรรมผสมผสาน ระหว่างศิลปะเชียงแสน ศิลปะสุโขทัย และศิลปะอยุธยาตอนปลาย ได้อย่างกลมกลืน โดยที่พระอุโบสถเป็นศิลปะสมัยเชียงแสน ไม่มีการเจาะหน้าต่าง แต่เจาะผนังเป็นช่องแสงตามแบบศิลปะสุโขทัย ลวดลายหน้าบันเป็นศิลปะแบบอยุธยาตอนปลาย ผูกเป็นลายก้านขด มีภาพรามเกียรติ์ประกอบ วิหารพระนอนมีรูปแบบการก่อสร้าง เช่นเดียวกับพระอุโบสถ ตกแต่งบริเวณชายคาเป็นไม้ฉลุโดยรอบ หลังคาประดับด้วยไม้แกะสลัก เป็นรูปพระยานาคบริเวณหน้าจั่ว ภายในวิหารมีพระพุทธรูปปูนปั้นปางไสยาสน์ ยาว 9 เมตร ลงรักปิดทองตลอดองค์ประดิษฐานอยู่ พระพุทธไสยาสน์องค์นี้เป็นพระพุทธรูปเก่าแก่สร้างมาแล้วกว่าพันปี ทุกปีจะมีประเพณีไหว้พระนอน ในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 7 (เดือน 9 เหนือ)