พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงเข้าพระราชหฤทัยในความเป็นไปของเมืองไทย
และคนไทย อย่างลึกซึ้งและกว้างไกล ได้ทรงวาง
รากฐานในการพัฒนาชนบท และช่วยเหลือประชาชนให้สามารถพึ่งตนเองได้มีความ " พออยู่พอกิน" และมีความอิสระที่จะอยู่ได้โดย
ไม่ต้องติดยึดอยู่กับเทคโนโลยีและความเปลี่ยนแปลงของกระแสโลกา ิวัฒน์ ทรงวิเคราะห์ว่าหากประชาชน พึ่งตนเองได้แล้วก็จะมี
ส่วนช่วยเหลือเสริมสร้างประเทศชาติโดยส่วนรวมได้ในที่สุด พระราชดำรัสที่สะท้อนถึงพระวิสัยทัศน์ในการสร้าง ความเข้มแข็งในตนเอง
ของประชาชนและสามารถทำมาหากินให้พออยู่พอกินได้ ดังนี้
"...ในการสร้างถนน สร้างชลประทานให้ประชาชนใช้นั้น จะต้องช่วยประชาชนใน
ทางบุคคลหรือพัฒนาให้บุคคลมีความรู้
และอนามัยแข็งแรงด้วยการให้การศึกษาและการรักษาอนามัย เพื่อให้ประชาชนในท้องที่สามารถทำการเกษตรได้ และค้าขายได้..."
ในส าวการณ์ปัจจุบัน ซึ่งเกิดความถดถอยทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรงขึ้นนี้จึงทำให้
เกิดความเข้าใจได้ชัดเจนในแนวพระราชดำริของ
"เศรษฐกิจพอเพียง"ซึ่งได้ทรงคิดและตระหนักมาช้านาน เพราะหากเราไม่ไปพี่งพา ยึดติดอยู่กับกระแสจาก ายนอกมากเกินไป
จนได้ครอบงำความคิดในลักษณะดั้งเดิมแบบไทยๆไปหมด มีแต่ความทะเยอทะยานบนรากฐานที่ไม่มั่นคงเหมือนลักษณะฟองสบู่ วิกฤต
เศรษฐกิจเช่นนี้อาจไม่เกิดขึ้น หรือไม่หนักหนาสาหัสจนเกิดความเดือดร้อนกันถ้วนทั่วเช่นนี้ ดังนั้น"เศรษฐกิจพอเพียง"จึงได้สื่อความหมาย
ความสำคัญในฐานะเป็นหลักการสังคมที่พึงยึดถือ