If - Clause 
If-clause รูปแบบที่ 3
ใช้สมมติในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลย หรือตรงกันข้ามกับความจริง ในอดีต ประโยค if-clause เป็น past perfect ประโยค main-clause จะเป็น future perfect in the past หรือ perfect conditional
# if-clause => had + v.3
# main-clause => would, should, could, might+have+v.3
- If I had had her email address, I would have written to her.
# ถ้าเป็นเหตุการณ์ในอดีตกับปัจจุบันสังเกตจาก now ให้เปลี่ยน Tense ใน main-clause จาก would have + v.3 เป็น would + v.1
- If there had been no floods last year, the crop would be better now.
# เราสามารถละ if โดยนำ had ในประโยค if-clause มาไว้หน้าประโยคแทน
- If I had known that, I would have lent you mine.
= Had I known that, I would have lent you mine.
*หมายเหตุ: นอกจากคำว่า if แล้ว ยังมีคำอื่นๆที่ใช้ในประโยคเงื่อนไข ่
a) suppose หรือ supposing = สมมุติว่า
b) on condition that หรือ on the condition that = โดยมีเงื่อนไขว่า
c) so long as หรือ as long as = ถ้า, ตราบใดที่
d) what if = สมมุติว่า
